علینقی یزدان‌پناه مشاور سازمان دانش آموزی در کارگروه آسیب‌شناسی و بازمهندسی برنامه‌ها و فعالیت‌های سازمان دانش‌آموزی گفت: ما باید بپذیریم در یک تجمع آراء و اندیشه می توانیم به نتیجه مطلوب برسیم.

وی افزود : زمانی که در سال 78 سازمان دانش اموزی تاسیس شد یکی از چالش های مهم موضع سازمان در برابر نظام تعلیم و امور تربیتی بود. سه مساله مهم برای سازمان وجود مطرح بود: مساله پیش آهنگی، امور تربیتی و نسبت سازمان با آموزش و پرورش.

یزدان پناه ادامه داد: سازمان دانش‌آموزی یک مکتب تربیتی است و مهم ترین ایراد این است که سازمان را یک تشکل تشکیلاتی بدانیم. چراکه آموزش و پرورش قادر نیست پاسخ گوی بسیاری از مواردی را که می‌تواند موثر بر مبدا نوآوری و خلاقیت شود باشد و لذا سازمان دانش‌آموزی تکمیل کننده فرایند آموزش و پرورش است.

وی افزود: فضایی که اوقات فراغت ایجاد می کند، برای آموزش و پرورش بسیار ارزشمند است و سازمان دانش‌آموزی برای اوقات رسمی نیست و به عنوان یک مکمل قدرتمند آموزشی فعالیت می کند. و عمده فعالیت آن مربوط به فضای غیررسمی آموزشی است.

یزدان پناه آموزش را امری مستقیم و تربیت را امری غیر مستقیم دانست و افزود: پرداختن به اوقات فراغت در اساسنامه سازمان دانش آموزی نیز آمده است و باید مورد توجه ویژه باشد.

وی همچنین در دفاع از سیستم تشکیلاتی گفت: تربیت استمرار یافته جز در قالب تشکیلات امکان‌پذیر نیست. محتوای تشکیلات به‌صورت محتوای دینی، اسلامی و ایرانی در سازمان دانش‌آموزی اجرا شده است اما باید کارهای سازمان را به‌ عنوان یک مکمل بدانیم.

وی در پایان یکی از راه های مهم جذب دانش آموزان را ایجاد تشکل در مدارس دانست و گفت: سازمان دانش‌آموزی به نمایندگی آموزش و پرورش کار تربیتی می‌کند و هویت این سازمان به فعالیت پرورشی آن است.